Choroba ta bardzo często nie jest uświadomiona, a symptomy na nią wskazujące, są bardzo uciążliwe i utrudniają egzystencję. Dotykają nie tylko ofiary tragicznych okresów, ale cierpią z ich powodu również dzieci i inni bliscy osób z Syndromem KZ.
Syndrom KZ wiąże się z całym zespołem objawów. U ludzi chorych pojawiają się zaburzenia organiczne, zespół depresyjno-apatyczny, zaburzenia osobowości, nerwice. Autonomiczny układ nerwowy zostaje pobudzony.
Lęki, poczucie zagrożenia, niechęć
Najbardziej charakterystycznymi objawami Syndromu KZ są gromadzenie żywności, najczęściej chowanie pod poduszkę chleba, niechęć do języka niemieckiego czy też pojawienie się strachu w przypadku spostrzeżenia munduru.
Syndrom KZ objawia się więc na różne sposoby. U osoby cierpiącej z powodu tych zaburzeń psychicznych pojawia się hipermnezja i przypomnienia urazu. Będzie ona ciągle wracała do dramatycznych wspomnień, bardzo często również w snach. Objawem są koszmary, a także zaburzenia związane ze snem. Często u takich osób występuje lęk, poczucie zagrożenia i depresja.
W przypadku zmian sytuacji politycznej w państwie będą odczuwać zagrożenia i lęk. Są bardzo wrażliwi na sytuację polityczną, zarówno krajową, jak i zagraniczną.
Relacje cierpiących na Syndrom KZ z innymi ludźmi
Kolejnym symptomem będzie unikanie i aspekt adaptacji. Ludzie cierpiący na Syndrom KZ mają duże trudności w budowaniu ufnych relacji z innymi. Czują się samotni i wyalienowani, mają pewność i przeświadczenie, że nikt ich nie rozumie. Punktem odniesienia nie jest dla nich rodzina, ale osoby o podobnych przejściach. Charakterystyczne dla tych osób będzie także bardzo mocne i trwałe przeżywanie żałoby. Znoszą oni stratę bliskich wiele znacznie gorzej, niż ludzie niedotknięci tymi zaburzeniami psychicznymi.
Chorujący na zespół obozu koncentracyjnego nie ufają ludziom, wielu z nich nie było w stanie założyć rodziny. Ci, którym się to udało i mają dzieci, nie potrafią spełniać swoich ról. Ludzie dotknięci Syndromem KZ mają duże problemy z odnalezieniem się w społeczeństwie. Można wskazać trzy wzorce adaptacji:
- Typ I - ludzie nie funkcjonują w pełni poprawnie w społeczeństwie, są zmęczeni, apatyczni, czują niechęć do innych, dlatego nie chcą nawiązywać relacji.
- Typ II - hiperkompensacja - są nadmiernie aktywni społecznie, co sprawia, że nie pełnią swoich ról w poprawny sposób.
- Typ III - Zachowują oni zdolność do życia w społeczeństwie i poprawnego funkcjonowania w nim, jednak wyraźnie skarżą się na swoje problemy z dostosowaniem się do społeczeństwa i ustalonych norm.
Barbara Rozmus
Zobacz również opis choroby: Syndrom KZ
Przyczyny podwyższonego ryzyka infekcji u ludzi w starszym wieku
W związku ze starzeniem się organizmu, osoby w starszym wieku, mają osłabiony układ odpornościowy. Dodatkowo sytuację pogarszają schorzenia przewlekłe, które osłabiają organizm. Warto znać czynniki, które sprzyjają obniżeniu odporności u osób starszych. Wyeliminowanie tych czynników co prawda jest trudne, gdyż w dużej mierze s?... czytaj więcej
Objawy koziej grypy u ludzi
U ludzi choroba występuje zazwyczaj u osób, które mają bezpośredni kontakt ze zwierzętami. Najczęściej są to pracownicy rzeźni, mleczarni oraz zakładów weterynaryjnych. Jest to choroba odzwierzęca, okreslana dwoma terminami: gorączka Q oraz kozia grypa. Za pojawienie sie objawów odpowiedzialna jest bakteria Coxiella burnetii.... czytaj więcej
Brak komentarzy