Objawy chorób

Znajdź objaw choroby:

Wybierz literę rozpoczynającą nazwę choroby której objawów szukasz:

Objawy zespołu Aspergera

Zespół Aspergera jest zaburzeniem klasyfikowanym jako podkategoria autyzmu. Najczęściej jest on diagnozowany w późnym etapie dzieciństwa lub we wczesnym okresie dorosłości. Osoby dotknięte tym zaburzeniem w odróżnieniu od ludzi autystycznych, z reguły nie mają problemów z rozwojem intelektualnym, a nawet wręcz przeciwnie. Wspólną istotą obydwóch zaburzeń jest natomiast schematyzacja życia, brak elastyczności w działaniu i trudności w nawiązywaniu relacji interpersonalnych.

Zobacz również opis choroby: Zespół Aspergera

Jak rozpoznać Zespół Aspergera?

Szczególną cechą rozpoznawczą jest introwertyczny stosunek do życia i brak zainteresowania światem zewnętrznym. W praktyce przejawia się to:

  • niechęcią do działania w grupie, unikaniem zadań czy gier zespołowych,
  • sztywną i oziębłą konstrukcją mowy, przesadnym używaniem zwrotów formalnościowych i naukowych,
  • ograniczone zainteresowania, oparte na maksymalnym rozwoju jednej lub maksymalnie kilku dziedzin oraz brak chęci do poszukiwania nowych zajęć,
  • schematyczne planowanie, brak umiejętności przystosowawczych do nowych sytuacji, nieodpowiednia reakcja na nowe okoliczności,
  • sprowadzanie komunikacji międzyludzkiej do poziomu sztywnej werbalności, brak przekazu emocjonalnego i zarazem jego odbioru z zewnątrz, brak potrzeby mówienia o emocjach, brak potrzeby bliskości,
  • brak zrozumienia przenośni, metafor, ironii i żartów- co potęguje poczucie bycia oszukanym i niezrozumianym przez ludzi oraz nasilenie introwertyzmu,
  • czasami występują problemy z koordynacją ruchową, bywa że jest ona spowolniona poprzez brak ekspresji emocjonalnej,
  • zaburzenie reakcji sensorycznej, bodźce zmysłowe mogą być odbierane zbyt intensywnie lub nie wywoływać żadnej reakcji u dziecka, nawet w przypadku, kiedy jest mu bardzo zimno.

Zaburzenia podobne do Aspergera

Istnieje cały szereg zaburzeń analogicznych do Zespołu Aspergera. W leczeniu choroby najważniejsze jest jej prawidłowe zdiagnozowanie i podjęcie metod neutralizujących objawy, indywidualnie dostosowanych do pacjenta.

Inne zaburzenia o pozornie podobnych objawach:

  1. Zaburzenia psychotyczne: długotrwałe i nieleczone przyczyniają się do rozwoju schizofrenii, która uaktywnia się najczęściej we wczesnym etapie dorosłości,
  2. Autyzm: posiada podobne filary diagnostyczne, ale o znacznie szerszym charakterze, towarzyszy mu również zaburzenie sfery intelektualnej, które nie jest aż tak silnie odczuwalne w przypadku ZA.

Do prawidłowego zdiagnozowania Zespołu Aspergera potrzeba opinii wielu lekarzy z różnych dziedzin, nie tylko psychologa i psychiatry, ale także neurologa, czy logopedy. Szersza analiza pozwoli uzyskać dokładniejszy obraz choroby, która w przypadku każdego chorego przebiega różnorodnie.

Sposoby leczenia objawów

Istnieje wiele leków na rynku farmaceutycznym, którymi można wspomagać leczenie objawów tej choroby. Ich stosowanie, oprócz hamowania postępów choroby, niesie ze sobą wiele skutków ubocznych. Warto wspólnie ze specjalistą ocenić poziom zaburzeń chorego i mimo wszystko podjąć najpierw próby jego asocjacji z otoczeniem bez użycia leków.

Rodzaje leków stosowanych w leczeniu Zaburzeń Aspergera:

  • Selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny: pomocne w leczeniu depresji, a także stanów lękowych (np. Prozac); służą stabilizacji nastroju, ale także wywołują skoki apetytu, migrenowe bóle głowy, problemy z pęcherzem,
  • leki neuroleptyczne: wyciszają i uspokajają, zapobiegają także nawrotom stałych, niekontrolowanych zachowań; niepożądanymi objawami jest znaczne obniżenie nastroju, mogące powodować ospałość i przybieranie na wadze,
  • leki sympatykoliczne: działają na receptory naczyń krwionośnych, zmniejszają nadpobudliwość, przyczyniają się do tego, że chorzy słuchają otoczenia; ich minusem jest to, że działają trochę manipulacyjnie, więc podejmowanie takiego leczenia wbrew woli chorego, może spowodować jego jeszcze większą awersję do otoczenia, poza tym powodują problemy z oddawaniem moczu,
  • antagoniści receptorów dopaminowych: pomagając kontrolować napady gniewu i lęku; nadużywanie tych leków może prowadzić do zwiększenia trudności w rozwijaniu zdolności poznawczych, całkowite zablokowanie dostępu do dopaminy może spowodować wycofywanie się z życia- także własnego introwertycznego świata.

Nie wszyscy chorzy wymagają leczenia środkami farmakologicznymi. Możliwe, że dziecku wystarczy wsparcie i wyrozumiałość ze strony rodziny. Pamiętajmy, że zaburzone zdolności poznawcze, nie dają dziecku świadomości, że inni ludzie mogą myśleć w innym sposób niż ono samo. Stąd wynika najwięcej nieporozumień i niechęci dziecka do przebywania w otoczeniu. Warto pokazać dziecku plusy podejmowania więzi interpersonalnych, nie zmuszając go do tego na siłę.

Zobacz również opis choroby: Zespół Aspergera

Brak snu może zmniejszyć mózg

Czy brak snu może mieć wpływ na wielkość mózgu? To możliwe - wskazują ostatnie badania, opublikowane w internetowym wydaniu pisma ?Neutrology?. czytaj więcej

Brak snu sprzyja ubytkom tkanki mózgowej

To, że sen odrywa istotną role w ochronie zdrowia jest znane od dawna. Nowe badania sugerują, że sen chroni zdrowie również naszego mózgu. czytaj więcej

Dodaj komentarz

Brak komentarzy

Gorący temat

Podwójne widzenie - przyczyny, objawy, leczenie

Podwójne widzenie - przyczyny, objawy, leczenie

Sprawdź czy z Twoim układem nerwowym jest wszystko w porządku »

Artykuły

Tagi

Najnowsze objawy